Paha Biçilemezdi..

Kardeşim akşam üzeri yanıma geldi.. Arkadaşı ile arasındaki bir espriyi anlattı.. Bunun üzerine oturma odasına gittik.. Kol kola..


Ben ve kardeşim bir ağızdan ;


-Baba biz evden kaçıp İstanbul ' a gidicez ve şöhret olucaz..


-Ah ah nerede o günler hani olsanız da azıcık para kazansanız fena olmaz :)


Bunun üzerine biz kardeşim ile başladık şarkı söylemeye..


Nazlı yarim geldim sana fistanını toplasanaaa kemençeler çalınıyor bize horan oynasana heyyyy...


diye söylüyoruz..


Tam o sırada oldu ne olduysa işte...


Gariban annem babama sesini duyurmaya çalışırken farkında olmadan elinde kumandayla sesimizi kısmak için çabalaması gerçekten paha biçilemezdi..


Alkışlar anneme :))